‘Are you doing the Chinese thing again?’ Mijn lief weet hoe laat het is als hij ‘s ochtends mijn kleine oogjes ziet. ‘When did you go to sleep last night?’ Ik grom iets onverstaanbaars en hij moet lachen. Je zou denken dat nu de kleine eindelijk een paar uur aan elkaar slaapt ik me fitter dan ooit moet voelen. Maar dan vergis je je.
In China, waar veel mensen eindeloze dagen draaien op de werkvloer, kennen ze dit gevoel als geen ander. De hele dag loop je van het ene moetje naar het andere. Elke minuut is voor je ingevuld. En tegen ‘s avonds ben je het zo zat dat je die tijd voor jezelf probeert in te halen.
Het internet loopt sinds een paar jaar helemaal warm voor de onvertaalbare uitspraak ‘報復性熬夜’ (baofuxing aoye), die in het Engels beschreven wordt als ‘revenge bedtime procrastination’. Je neemt wraak op het gebrek aan zelfbeschikking dat je doorheen de dag ervaart door veel te laat te gaan slapen.
Ik ben niet de enige die bewust slaaptekort opbouwt om een paar uur voor mezelf te hebben. Zoek maar eens op de hashtag #revengebedtimeprocrastination. Niet dat je het constructief kunt noemen. Slaap blijkt nogal belangrijk voor je gezondheid. En het is een vicieuze cirkel. Want wie groggy aan de start verschijnt heeft minder marge, is sneller overweldigd, en heeft meer nood aan me-time om te decompresseren. En wanneer heb je daar anders tijd voor dan, je raadt het, ‘s nachts?
Ik bedoel, het is geen rocket science. Het is allemaal vrij logisch. Saboteer jezelf al nog voor de volgende dag begint. En als je weet dat wie langer slaapt, langer leeft, dan leef ik momenteel op krediet. In feite, nu ik er zo over nadenk … ga ik vanavond toch weer liever te laat naar bed, YOLO!
Komentarze