Als je zo’n kind hebt dat niet eet, dan …
Is elk hapje een overwinning.
Krijgt de speelgoedkoe soms meer te eten dan kindlief zelf.
Kijk je op tegen elk bezoek aan Kind en Gezin.
Verstel je alle broeken.
Leer je weegschaalangst van een heel andere kant kennen.
Ligt het niet aan jouw inspanningen.
Ben je jaloers op alle kindjes die wel met enthousiasme aan tafel gaan (en blijven zitten tot hun bord leeg is).
Gooi je met pijn in het hart goed eten weg.
Mag je het niet persoonlijk nemen.
Maak je je constant zorgen: komt hij niets tekort? Wat doe ik verkeerd?
Heb je soms het gevoel dat je moet kiezen tussen inzetten op calorierijke of gezonde voeding.
Is er tenminste een iemand die zich heeft afgevraagd of het aan de borstvoeding ligt.
Ga je de bibliotheekcollectie af op zoek naar bruikbare informatie.
Gebruik je soms grote zus om wat gezonde compitie op te wekken.
Word je creatief: hoe kan je nog motiveren met speelgoed, hoe krijg je zijn aandacht of leid je hem juist af?
Moet je pragmatisch zijn en juist wel snacks aanbieden tussen de maaltijden door, zij het gezonde (we zitten met een grazer, sorry tandarts).
Denk je bijgevolg de hele dag: wat heeft hij al gegeten en wat kan ik nog aanbieden? Hoe kan ik zijn muizenportie zo pimpen dat hij toch alles binnenkrijgt wat hij nodig heeft?
Troost je jezelf met de gedachte dat het altijd erger kan.
Breng je uren door in het internet rabbit hole met tips voor ouders van slechte eters.
Mag je jezelf geen valse hoop laten krijgen van 1 goeie week.
Mag je je evenmin laten ontmoedigen door 1 slechte week (of dag).
Ben je echt helemaal uitgelaten zijn als hij het wel eens opeet.
Probeer je uit elk succes strategieën af te leiden, ook al vindt hij hetzelfde eten de volgende dag nooit lekker meer.
Zet je uiteindelijk toch je principes opzij, met gebogen rug achter hem aanlopend met dat lepeltje: ‘Idris ham ham?’ (het ziét er niet uit).
Gaan wanhoop en frustratie soms hand in hand.
Wordt de opvang echt een partner (gelukkig eet hij daar wel goed).
Heb je echt àlles al geprobeerd (inclusief ‘cool’ blijven hahaha … hahahahaha … ha ha…).
Kan je toch nog iets leren van de diëtist.
Blijft het zoeken naar een evenwicht tussen meten, wegen en optimaliseren, en loslaten, de peuter zelf controle en verantwoordelijkheid geven over zijn eigen eetgedrag.
Ja, als je zo’n kind hebt dat niet eet, dan …
Wordt het uiteindelijk ook wel groot. Hij heeft het van zijn vader en die doet het prima nu.
(Deze post bevat geen advies, enkel mijn persoonlijke ervaring. Ik spreek over ‘hij’ omdat ik het heb over mijn eigen kleine spring-in-‘t-veld.)
Comments